ചരിത്രകാരൻ ഡോ. എംജിഎസ് നാരായണൻ അന്തരിച്ചു

പ്രമുഖ ചരിത്രകാരനും അക്കാദമിക് പണ്ഡിതനും എഴുത്തുകാരനുമായ പ്രൊഫസർ എം.ജി.എസ്. നാരായണൻ അന്തരിച്ചു. കോഴിക്കോട് മലാപ്പറമ്പിലെ വസതിയിലായിരുന്നു അന്ത്യം. പ്രായാധിക്യത്തെ തുടർന്നുള്ള അസുഖങ്ങളായിരുന്നു മരണകാരണം. കേരളത്തിന്റെ ചരിത്ര ഗവേഷണത്തിന് അതുല്യ സംഭാവന നൽകിയ പ്രതിഭ. കേരള ചരിത്രത്തിൽ നിർണായകമായ പല കണ്ടെത്തലുകളും നടത്തി. ഇന്ത്യൻ ചരിത്ര ഗവേഷണ കൗൺസിലിന്റെ അദ്ധ്യക്ഷനായിരുന്നു.

കാലിക്കറ്റ് സർവകലാശാല ചരിത്ര വിഭാഗത്തിന്റെ തലവനായി പ്രവർത്തിച്ചു. ചേര രാജാക്കന്മാരെ കുറിച്ചുള്ള ആധികാരികമായ പഠനം എംജിഎസ് ആണ് നടത്തിയത്. ഈ പഠനത്തിന് ശേഷമാണ് പെരുമാൾ ഓഫ് കേരള എന്ന് പുസ്തകം എഴുതിയത്. അന്തർദേശീയ ശ്രദ്ധ നേടിയ ഒട്ടേറെ പ്രബന്ധങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.

ദക്ഷിണേന്ത്യൻ, പ്രത്യേകിച്ച് കേരള ചരിത്ര പഠനശാഖയിലെ അതികായനായിരുന്നു പ്രൊഫസർ എം.ജി.എസ്. നാരായണൻ. ആറു പതിറ്റാണ്ടിലേറെ നീണ്ടുനിന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഭാവനകൾ കേരളത്തിന്റെ ചരിത്രവിജ്ഞാനീയത്തിൽ നിർണ്ണായക സ്വാധീനം ചെലുത്തി. ദേശീയമായും അന്തർദ്ദേശീയമായും അറിയപ്പെടുന്ന പണ്ഡിതനായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ചരിത്രകാരൻ എന്നതിലുപരി അധ്യാപകൻ, നിരൂപകൻ, കവി, സാമൂഹിക നിരീക്ഷകൻ എന്നീ നിലകളിലും അദ്ദേഹം വ്യക്തിമുദ്ര പതിപ്പിച്ചു.

പ്രാഥമിക സ്രോതസ്സുകളെ, പ്രത്യേകിച്ച് ശിലാ-താമ്ര ലിഖിതങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചുള്ള ഗവേഷണ രീതിയായിരുന്നു എം.ജി.എസ്. നാരായണന്റെ മുഖമുദ്ര. പ്രാചീന ലിപികളിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ വൈദഗ്ദ്ധ്യം ഇതിന് സഹായകമായി. ആറു പതിറ്റാണ്ടോളം കേരള ചരിത്ര വിജ്ഞാനത്തിന്റെ ആധികാരിക ശബ്ദമായി അദ്ദേഹം കണക്കാക്കപ്പെട്ടു. വസ്തുതകളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ചരിത്രരചനയിൽ അദ്ദേഹം ഉറച്ചുനിന്നു, അടിസ്ഥാനമില്ലാത്ത വാദങ്ങളെയും കഥകളെയും അദ്ദേഹം ശക്തമായി എതിർത്തു. ചരിത്രപരമായ സത്യം കണ്ടെത്തുക എന്നതായിരിക്കണം ചരിത്രകാരന്റെ ലക്ഷ്യമെന്നും, സാമുദായിക സമാധാനത്തിന് വേണ്ടി പോലും അതിൽ വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യരുതെന്നും അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചു. എം.എ. കാരാശ്ശേരി ഇത് സംബന്ധിച്ച ഒരു സംഭവം അനുസ്മരിക്കുന്നുണ്ട്.

കേരളത്തിലെ പെരുമാൾ ഭരണകാലഘട്ടത്തെക്കുറിച്ചുള്ള (ചേര രാജവംശം) അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗവേഷണ പ്രബന്ധം (പി.എച്ച്.ഡി) ഈ രംഗത്തെ ഒരു നാഴികക്കല്ലാണ്.2 കേരളത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ-സാമൂഹിക ചരിത്രത്തിലെ ഈ നിർണ്ണായക ഘട്ടത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണകളെ ഈ പഠനം വലിയ തോതിൽ പുനർനിർമ്മിച്ചു. പ്രശസ്ത ചരിത്രകാരൻ എ.എൽ. ബാഷാം ഈ പ്രബന്ധത്തെ “ഞാൻ പരിശോധിച്ചതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും കഴിവുറ്റതും സമഗ്രവുമായ ഇന്ത്യൻ തീസിസുകളിലൊന്ന്” എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചത് ഇതിന്റെ പ്രാധാന്യം വ്യക്തമാക്കുന്നു.2 തന്റെ ഗുരുസ്ഥാനീയനായി കണക്കാക്കിയിരുന്ന ഇളംകുളം കുഞ്ഞൻപിള്ളയുടെ ചില വാദങ്ങളെപ്പോലും ഈ പഠനത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം തിരുത്തിക്കുറിച്ചു.
‘കേരളത്തിലെ സാംസ്കാരിക സമന്വയം’ (Cultural Symbiosis in Kerala) എന്ന വിഷയത്തിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ പഠനങ്ങളും ശ്രദ്ധേയമാണ്.2 ജൈനമതം, ബുദ്ധമതം, ഇസ്ലാം, ക്രിസ്തുമതം തുടങ്ങിയ വിവിധ മത-സാംസ്കാരിക വിഭാഗങ്ങൾ കേരളത്തിൽ എങ്ങനെ സഹവർത്തിത്വത്തോടെ നിലനിന്നുവെന്നും പരസ്പരം സ്വാധീനിച്ചുവെന്നും തരിസാപ്പള്ളി ചെപ്പേടുകൾ പോലുള്ള തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ അദ്ദേഹം വിശകലനം ചെയ്തു.

പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്നതും എന്നാൽ അടിസ്ഥാനമില്ലാത്തതുമായ ചരിത്ര കഥകളെ അദ്ദേഹം തന്റെ കൃതികളിലൂടെ ചോദ്യം ചെയ്തു (“കേരളത്തിന്റെ ബഹുസാംസ്കാരിക പൈതൃകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള 10 ചരിത്രപരമായ അസത്യങ്ങൾ”; കേരള ചരിത്രത്തിലെ 10 കള്ളക്കഥകൾ).

1921-ലെ മലബാർ കലാപത്തിന്റെ സങ്കീർണ്ണതകളെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം തന്റെ കാഴ്ചപ്പാടുകൾ വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ബ്രിട്ടീഷുകാർക്കെതിരായ സായുധ കലാപമായി ആരംഭിച്ചെങ്കിലും അതിന് മറ്റ് മാനങ്ങളുണ്ടായിരുന്നുവെന്നും, സ്ഥാപിത താൽപ്പര്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് ലളിതമായ വിവരണങ്ങൾ നൽകുന്നതിനെതിരെ അദ്ദേഹം മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. ചരിത്രപരമായ സത്യം പലപ്പോഴും അവ്യക്തമാണെന്നും അദ്ദേഹം വാദിച്ചു.

കോഴിക്കോടിന്റെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം ആഴത്തിൽ പഠിക്കുകയും എഴുതുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട് (കോഴിക്കോടിന്റെ കഥ, Calicut: The City of Truth Revisited).1
എം.ജി.എസ്. നാരായണന്റെ പ്രധാന സംഭാവന അദ്ദേഹം എന്ത് ചരിത്രം എഴുതി എന്നതിൽ മാത്രമല്ല, എങ്ങനെ എഴുതി എന്നതിലാണ്. ലിഖിതങ്ങളെപ്പോലുള്ള പ്രാഥമിക സ്രോതസ്സുകളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള, കർശനമായ വിശകലന രീതിശാസ്ത്രം, മുൻകാലങ്ങളിൽ നിലനിന്നിരുന്ന കഥന രൂപത്തിലുള്ളതും പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായി സ്വാധീനിക്കപ്പെട്ടതുമായ ചരിത്രരചനാരീതികൾക്ക് ഒരു തിരുത്തൽ ശക്തിയായി വർത്തിച്ചു.

വിവാദ വിഷയങ്ങളെ (മലബാർ കലാപം, ചരിത്രപരമായ മിഥ്യകൾ) കൈകാര്യം ചെയ്യാനും, ഇളംകുളത്തെപ്പോലുള്ള ആദരണീയരായ മുൻഗാമികളുടെ വ്യാഖ്യാനങ്ങളെപ്പോലും പുനഃപരിശോധിക്കാനുമുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്നദ്ധത, കേരള ചരിത്രരചനാശാഖയിലെ ഒരു പരിവർത്തന ശക്തിയായി അദ്ദേഹത്തെ മാറ്റി.